لوله اسپیرال

نیاز به انتقال انرژی تا محل مصرف یکی از شاخصه های اصلی برنامه ریزی جهت آبادانی می باشد.
در این میان منابع انرژی فسیلی شامل نفت، گاز که در سال های اخیر استحصال آن آغاز شده است، سهم بزرگی را شامل می گردد.

این منابع انرژی با استفاده از روش سیال در خطوط لوله و حمل با کشتی به محل های مصرف انتقال می یابد.

با توجه به صرفه اقتصادی خطوط لوله و حمل با کشتی دارای ترجیع اقتصادی است. پس از حمل با کشتی نیز با تمام اینها از خطوط لوله استفاده می گردد.

تنها ۲ درصد از آب دنیا در‌بخش انتقال آب نیز با وجود قابل شرب بودن، همراه با کاهش نزولات جوی، لزوم انتقال و توزیع آب را چندین برابر نموده است.

مصارف کشاورزی، صنعتی و طرح های آبخیزداری ملی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و به جهت جلوگیری از تبخیر و هدف رفت آب از محل تولید یا تصفیه تا مصرف از لوله های جریانی استفاده می نمایند. با وجود اینکه لزوم استفاده از لوله در‌بخش های مختلف آب و انرژی امری مشخص و تایید شده است، انتخاب نوع لوله از حیث قطر، ضخامت، جنس و… چالش بزرگ کارشناسان، تصمیم گیران و مشاورین پروژه ها می باشد.

البته لوله های فلزی قطور مشخصا به دلیل تحمل بسیار بالا در مقابل فشار داخلی ، سفتی حلقوی مناسب ، قابلیت نشت یابی از روی خاک ، مشخصات فنی مناسب در تامین پدافند غیر عامل و قابلیت هیدرودینامیکی بسیار خوب ، جایگاه ویژه ای در میان لوله های دیگر دارا هستند. لوله های قطور تقریبا ۱۱ درصد از محصولات لوله جهان را به خود اختصاص می‌دهند که از این مقدار ۴۵ درصد آن را لوله های اسپیرال (HSAW) تشکیل می دهند که این مقدار نشان دهنده جایگاه استراتژیک این محصول در دنیا می باشد.

لوله های درزجوش مارپیچی یا اسپیرال به دلیل انعطاف در تولید با اقطار و ضخامت های مختلف مزایای بسیاری را برای طراحان و مشاوران خطوط لوله تامین می نماید.

افزون بر این با توجه به اینکه در تولید این لوله ها از کویل های فولادی استفاده می‌شود، انتقال و دسترسی به مواد اولیه این محصول را نسبت به لوله های مشابه بسیار آسان تر نموده است.

البته همانطور که در دیاگرام ذیل مشخص شده میزان استفاده از لوله های اسپیرال در مقایسه با لوله های درز مستقیم در اقتصادهای پیشرو بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است و بطور مثال در کشورهای نوظهور با اقتصاد ناپایدار حوزه CIS که شاخصه های اقتصادی کمتر مد نظر قرار می گیرد از لوله های درز مستقیم استفاده می گردد.

در‌بخش آب نیز با وجود رقبای بسیاری نظیر لوله های پلی اتیلن ، چدنی، کامپوزیتی و پی وی سی همچنان در‌بخش اعظمی از پروژه های آبی، مخصوصا پروژه-هایی که در معرض زلزله هستند و یا عوارض طبیعی و پستی و بلندی مسیر عبور لوله در آن باعث اعمال فشارهای طولی به لوله و اتصالات می گردد، لوله های فولادی ترجیح داده می شوند.

البته در طرح های آبی با توجه به نیاز به اقطار بزرگ، در صورت انتخاب لوله فولادی از طرف مدیریت پروژه، با توجه به محدودیت لوله های درز مستقیم که ماکزیمم تا قطر ۵۶ اینچ تولید می گردند،

مسلما لوله های اسپیرال گزینه مناسب خواهند بود. در جمع‌بندی می توان گفت لوله های اسپیرال با توجه به مواردی که در‌بخش مزایای لوله اسپیرال ذکر شده است، می تواند جواب مسئله بسیاری کارشناسان، مدیران و مشاوران محترم احداث خط لوله باشد. لذا پیشنهاد می شود جهت آشنایی بیشتر‌بخش مزایای لوله اسپیرال و معرفی روش تولید لوله اسپیرال آفلاین حتما مورد مطالعه این عزیزان قرار گرفته و در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر با واحد فنی مهندسی این شرکت تماس حاصل فرمایند.