روغن انتقال حرارت یک نوع روغن است که برای انتقال حرارت از یک منبع به مقصد استفاده می‌شود. این نوع روغن به عنوان یک ماده انتقال حرارت بین سطوح مختلف در دستگاه‌ها و سیستم‌های حرارتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ویژگی‌ها و کاربردهای روغن انتقال حرارت عبارتند از:
- درجه حرارت کاری بالا:
روغن انتقال حرارت باید توانایی کار در دماهای بالا را داشته باشد، بنابراین معمولاً از مواد پایه با درجه حرارت کاری بالا تولید می‌شود.
- پایداری حرارتی:
این روغن باید پایداری حرارتی خوبی داشته باشد تا در شرایط دمایی مختلف به خوبی عمل کند و از تغییر خواص خود در اثر حرارت جلوگیری کند.
- خواص عایق حرارتی:
روغن انتقال حرارت باید خواص عایق حرارتی خوبی داشته باشد تا از انتقال حرارت به محیط خارجی جلوگیری کند و انتقال حرارت را به مناطق مورد نیاز هدایت کند.
- ضداکسیداسیون:
به دلیل تماس با هوا و اکسیژن در سیستم‌های حرارتی، روغن انتقال حرارت باید مقاومت خوبی در برابر اکسیداسیون (اکسیده شدن تحت تأثیر اکسیژن) داشته باشد.
- پایداری در برابر سایش:
خواص ضدسایش و مقاومت در برابر سایش در روغن انتقال حرارت نقش مهمی ایفا می‌کنند، زیرا در سیستم‌های حرارتی، افت سطوح به دلیل سایش می‌تواند عمر مفید روغن را کاهش دهد.
- سازگاری با سیستم‌های آبی و آبخنک:
در برخی از سیستم‌های حرارتی، روغن انتقال حرارت با آب و گیرهای آبی در تبادل حرارت مستقیم استفاده می‌شود، بنابراین باید با این سیستم‌ها سازگار باشد.
- کاهنده اسید:
خواص کاهنده اسید در روغن انتقال حرارت به کنترل تولید اسیدها و افزایش عمر مفید روغن کمک می‌کند.
- سازگاری با مواد چاپک‌دهی:
روغن انتقال حرارت باید با مواد چاپک‌دهی مورد استفاده در سیستم‌های حرارتی سازگار باشد.
- مقاومت به مواد شیمیایی:
در برخی از سیستم‌های حرارتی، روغن با مواد شیمیایی مورد استفاده در سیستم‌ها سازگاری خوبی داشته باشد.
- پایداری در برابر تجزیه حرارتی:
روغن انتقال حرارت باید در برابر تجزیه حرارتی و تشکیل رزین‌ها و رسوبات مقاومت داشته باشد.
- مقاومت به فشار:
در برخی از سیستم‌های حرارتی، روغن انتقال حرارت با فشارهای نسبتاً بالا سروکار دارد، بنابراین باید مقاومت مناسبی در برابر فشار داشته باشد.
محدوده دمای کاری، نوع سیستم حرارتی، و نیازهای خاص مرتبط با انتقال حرارت می‌توانند تأثیر بسزایی بر انتخاب روغن انتقال حرارت داشته باشند.
