قیر اصلاح شده یا پلیمری به نوعی قیر است که با افزودن پلیمرها (مواد پلیمری) به ترکیب قیر اصلی به وجود می‌آید. این پلیمرها می‌توانند از خانواده‌های مختلف پلیمری مثل استایرن بوتادین استایرن (SBS)، استایرن ایزوپرن استایرن (SIS) و یا استایرن اتیلن بوتادین استایرن (SEBS) باشند.

مزایای قیر اصلاح شده با پلیمرها عبارتند از:

انعطاف‌پذیری و اشتالبیلیتی:

افزودن پلیمرها به قیر باعث افزایش انعطاف‌پذیری و اشتالبیلیتی آن می‌شود، که مهم در برخی کاربردهای ساختمانی است.

مقاومت در برابر خوردگی و ترکیب:

پلیمرها می‌توانند به مقداری از مقاومت به قیر افزایش دهند و در نتیجه مواد حاصل، مقاومت به خوردگی و ترکیب بهتری داشته باشند.

کاهش حساسیت به دما:

برخی پلیمرها مانند SBS می‌توانند باعث کاهش حساسیت قیر به تغییرات دما شوند و در دماهای پایینتر همچنان انعطاف‌پذیر باقی بمانند.

مقاومت به ترکیدگی:

افزودن پلیمرها به قیر می‌تواند مقاومت به ترکیدگی را افزایش دهد، که در برخی از شرایط خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ادغام و آماده‌سازی آسان:

مواد قیر اصلاح شده با پلیمرها به‌طور کلی به راحتی با سایر مواد ساختمانی ادغام می‌شوند و آماده‌سازی و نصب آنها نسبت به قیرهای معمولی ممکن است آسان‌تر باشد. این انواع قیر معمولاً در پوشش‌های ضدآب، مخلوط‌های آسفالتی، و مواد آببندی سطوح ساختمانی استفاده می‌شوند.